5 Haziran 2013 Çarşamba

6 Haziran, Taksim`in acı manzarası

6 Haziran.
Saat 1-den beri Taksimdeydim. İstiklal caddesi normal hayatını yaşıyordu, hiç bir politik etkinlik ve ya yürüyüş yoktu. Yalnız Gezi Parkı`nda günlerdir orda serseri hayatına devam eden, belli gruplar ve para babaları tarafından yiyecek, içecek ve esrarla beslenen marjinal komünist ve kürtçü gruplar çadırlarda bulunuyorlardı. Gezi Parkı-na girdiğin anda, zaten esrar kokusunu almak mümkün. 
Öğleden sonra ortalıkta BDP, PKK bayrakları ve katil teroristbaşı Apo`nun posterleri gözükmeğe başladı. Taksime arkadaşların yanına vardım ve o anda İstiklal caddesiyle bir BDP-li grupun(aralarında güvenlik görevini yerine getiren komünistler de vardı) yürüyüş yaptığını ve halkın da buna tepki gösterdiğine tanık oldum. Bu grup, İstiklal caddesi boyu Galatasaray lisesine taraf yürüyüş yapıp geri döndü ve yürüyüşünü Taksim meydanında tamamladı. 
Sonra takriben yarım saat sonra tekrar Taksim Meydanı`na vardım ve nerdeyse tüm her yerde BDP, PKK bayraklarını ve Apo`nun posterlerini göze girdiğini gördüm. Telefonumun şarjı yetinceye kadar bunları fotoya aldım. Aşağıda hepsini paylaşıp ilginize sunuyorum.
Sonra tekrar İstiklal caddesine döndüğümde, takriben 1000 kişilik ve "Halkların Kardeşliği Kongresi" adlı bir güruhun "Öcalan! Öcalan" diyerek Taksim Meydanına doğru yürüyüş yaptığını gördüm ve bunu ne yazık ki, yalnız fotoğraf olarak kaydedebildim. Telefon şarzı çok az olduğundan, video kaydı yapamıyordum. 
Akşama doğru, hava karardıkca, terorist ve radikal komünist gruplar - oysa ki, sabahtan sıradan halk gibi ortalıkta geçiniyorlardı(!) - meydanı ele geçirme eyforisine kapılıp da bayraklarıyla, posterlerle açık-açık eylem yapmaya başlıyorlardı. 
Zaten işin ilk başında onlar vardı ve ortaya kalabalık topladıktan sonra, kendilerine masum halktan bir maske oluşturup feysbuk ve tvitter arkasına geçerek esasen sanaldan, bir kısım da marjinal küçük gruplarla meydandan kalabalığı yönetmeğe başlamışlardı. Bir kaç gün süren provokatif eylemlerin sonunda halk oyunların içeriğini anlayınca çekilmeğe başladı ve yine meydanda kendi başlarına kalınca, tüm kitlesel güçlerini Taksimin özgürlüğünden yararlanarak ortaya koymaya başladılar. 
Bu konu hakkında önceki yazılarımızda yeterince yazmış olduğumdan, fazla yorum ve açıklama yapmaya gerek duymuyorum. 
Ne yazık ki, bu günler olaylara halk tepkisi ve milli bir görüntü vermeğe çalışan bir çok tarikatcı, belli uzantılara ve bağlantılara sahip olan medya vardır. Bu medyanın ve yalan, dezenformasyon dolu ahlaksızca, insafsızca, şerefsizce zehir fışkıran sosyal medyaya inanmamayı, olaylara soğuk kafayla, mantıkla bakmayı tüm soydaşlarımdan şu hassas günlerde rica ederim.
Okurları fazla yormamak için yazıyı burada bitirip kısa yorumla birlikte, bu gün çektiğim fotoğrafları ilginize ve yorumunuza sunuyorum. 
Üzerine tıklayarak fotoğraflara daha geniş bir ölçüde bakabilirsiniz. 


İlk önce İstiklal Savaşı`nın bir hatırası olan Özgürlük Anıtı`ndan başlayalım. Şu an bir başkalarının özgürlüğünü açık şekilde gösteriyor. Bunlar hepsi çeşitli ve küçük-küçük marjinalleşmiş komünist, kürtçü partilerin bayrakları. 

Buyurun, Marks, Engels, Lenin... "İskra" gazetesi eksik. Yalancı medya varken, ona da gerek yok aslında.
Marksist liseliler haa :)). Komsomol söyleseydiniz, daha net yakışırdı ;).
Yok artık, bilmem nerenin teri...
Yaşasın Sosyalizm :)))
Dİkkat etseniz, PKK bayrağını ve terör örgütü olan DHKP-C`nin ölmüş bir üyesinin büyük posterini görebilirsiniz.

Bu kadar komünist azmış da, hele bir birlik de gerekiyormuş :))


Yukarıdaki hareketli reklam afişinin üzerinde açılan posterde hazreti Marks, Engels ve Lenin`in resmini görebilirsiniz.
Bu apartman, zaten burdaki marjinal grupların tam bir koleksiyonu olmuş. 
Bunlar da çok komik bir marjinal grup - müslüman komünistler :)

İşte şu, "Apocu halk" imzalı sarı pankart, PKK-ya ait.
Bayrak direklerine kaldırılmış PKK, BDP bayrakları ve teröristbaşı Apo`nun posterleri. Sağ tarafta da aynı gruplara mensup bayrakları ve aynı şerefsizin posterlerini görebilirsiniz. Artı, komünist bayraklarını da.
Yine BDP, PKK bayrakları ve Apo`nun posterleri. 
Aynı manzara.
 Aşağıdaki fotoğrafları yorumsuz bırakıyorum. Yorum sizin...

















Şu, tam bir müzelik pankart.
Özgürlük Anıt`ı, rus emperyalizmi ve kürt faşizminin işgalinde. Dikkatle baksanız, çeşitli marjinalleşmiş komünist çetelerinin ve PKK-nın siyasal kanadı BDP-nin bayraklarını görebilirsiniz. 

Çok ilginç bir kare. PKK`nın kökünü kesmekte iddaalı, başkanı olan Osman Pamukoğlunun hep PKK ile mücadelesinden bahsedip övündüğü HEPAR(Hakk ve Eşitlik Partisi). Yanımdakı arkadaşım, eski bir HEPAR`lı olarak, buna tepki verdi ve aldığımız cevap şu oldu: "Biz sosyal-demokratız, milliyetçilikle alakamız olmaz ki". Tamam, ne ... olursan ol, ama, biz Avrupanın istenen ülkesinden bir sosyal-demokrata bu olayı anlatsak, "onlar hapsedilmeli" derler. Örnek, İsveç`in şu an muhalefette olan Sosyal-Demokrat Partisi, milliyetciliği bıraktım, sizden daha şerefli. PKK sorununu İranla çözmek yaramamış da, TKP, ESP, EMEP, BDP, hatta PKK-nın, Apo`nun kendisiyle birlikte çözme yolunu bulmuşlar. 
İşte PKK-nın bayrakları ve Apo`nun posterleri direklerde dalgalandırılıyor. Aşağıdaki fotoğraflarda da aynı manzara. Telefonla yalnız bu kadarını kaydedebildim. Gece iyi çekmiyor. 



12 Mayıs 2013 Pazar

İnsan deyir, bilin!














Bəzən pis, rəngi qara, ins-i cəhalətəm, bilin!
Bəzənsə saf ağ nurlu, elm-i kəmalətəm, bilin!

Bəzən dansam da həqqi, olsa da sözlərim cəfəng,
Üzümdür ən doğru söz, əsl həqiqətəm, bilin!

Yaranmış bütün nə varsa sığar sonsuz əqlimə,
Əqlimin hüdudu yox, qeyri-nəhayətəm, bilin!

Özümü bəzən zəif, aciz məxluq zənn etsəm də,
Tanrıdan güc almışam, aliyi-qüdrətəm, bilin!

İtirib ağ nuru mən, kəndimi məhv eyləyirəm,
Başım üstə daim hərlənən fəlakətəm, bilin!

Laməkan taxtında hökmü qeyri-məhdud sultanam,
Hikmətim bilməz məkan, ucsuz səltənətəm, bilin!

Ayla günəş heyranı üzüm yerin, göyün sirri,
Gah yeddi, gah səkkizəm, sirr-i işarətəm, bilin!

Gah qərq oluban zülmətə həqqi danan bədbəxtəm,
Gah da həqq elmin bilən saf-i səfaətəm, bilin!

Sufiyəm, hürufiyəm, tərk-i dünya bir dərvişəm,
Həqqə bağlı aşığam, cümlə təriqətəm, bilin!

Hər hərfim, hər sözüm sirr, hər kəlməm ən qiymətli dürr,
Kəndözüm sirrəm tamam, tükənməz sərvətəm, bilin!

Dərk etsə insan özün, yer də taraz, göy də taraz,
Aləmi nizamlayan ən dəqiq alətəm, bilin!

Tanrı iznilə ruhum cismimdə oldu bərqərar,
İlkim nur zərrəsidir, cismdə xilqətəm, bilin!

Həm rəssamam, həm nəqqaşam, həm ustad heykəltaraşam,
Saz, söz ustadı aşığam, həm şer-i sənətəm, bilin!

Teymur idim Fəzl oluram, sultan idim, əzl oluram...
Zamanın gərdişiyəm, dövran-i saətəm, bilin!

Müxtəsər et, Cavidan, kim olsam da, nə olsam da,
Əzəlim nurdan olan, əşrəf-i xilqətəm, bilin!

Ürəkbulanma











Ağır düşüncələrin yüngül qanadlarında,
Uçuram anıların ətrinə qona-qona,
Sezilməz qüvvəsiylə, hey aparıb gətirir,
Hər son bir başlanğıca, hər başlanğıc bir sona...
               *      *      *      *
Ədalət qamçısıyla at çapan yalanların,
Arxasınca yüksələn tozundan iyrənmişəm.
Özünü insan sanıb, leş yalayıb yaşayan,
Bazar milçəklərinin bozundan iyrənmişəm...
           *      *      *      *
Ətrafı dinlədikcə eşşək anqırtıları,
Çaqqalların aslan tək nəriltisi duyulur,
Bu toplumda doğulmaq qara baxtın qarğışı,
Hər gün min faciənin bünövrəsi qoyulur...
               *      *      *      *
Xoşbəxtlik dumanında bayılmağa nə var ki...
Bədbəxtlik alovunda yanmağın öz dadı var,
Pozğun düzənə qarşı qorxmadan baş qaldırıb,
Yenilmiş igidlərin bitməyən inadı var!...

16 Yanvar, 2012. İsveç, Skellefteå.

Zaman


Bu parçanı, İsveçdəykən, aylarla günəşi görməyib günləri boşu-boşuna keçirdiyim zamanlarda, gəncliyimi göz önünə gətirib necə boşuna və təklikdə, ins-cinsdən uzaq Arktika yaxınlığında keçdiyini düşündükcə yazmışam. Əslində orda zaman keçmirdi. Saat olmasaydı, ayın tarixini belə unudardım. 


Parçanın əlyazması yoxdur, çünki, dəmiryolunda saatlarca qatar gözləyərkən, kağıza yox, uzun illərin yaxın yoldaşı olan telefona yazmışdım. 




Zaman keçir, saatlar, illər ömürdən gedir,
Palıdın gövdəsinə hər gün bir düyüm qonur,
"Zaman, dayan!" söyləmə, o, öz bildiyin edir,
Düşündükce insanın fikri, xəyalı donur...
                *    *    *    *
Yüyür, yüyür... Çatmıram! Zaman minib yel atı...
İçimdə həp "gecikdim!" duyğusu bəsləyirəm.
Buraxdığım səhvlərim gənc yaşımın on qatı,
Geri dönüb onları düzəltmək istəyirəm... 
                *    *    *    * 
Şəkillərim keçmişi yadıma salır, ama
"Bu mənəm mi?" deyincə gözə hərdən nəm düşür.
Çünki dönüb baxırsan, şəkil gənc qalır, ama
Qəhvəyi saçlarıma get-gedə ağ dən düşür...
                *    *    *    * 
Həyat burulğanında nəfəs yolu daralır,
Hər gün yüzü boğulur, yüzü doğulur yenə.
Günahkar qoca gedir, yerin saf uşaq alır,
Doğulmaq istəyirəm o körpənin yerinə...

28 oktyabr 2011. İsveç, Boden, demiryol vağzalı.

8 Mayıs 2013 Çarşamba

Yaddaş














Ey odları alevlenip yükselen,
Mag odunda arınmış kutlu ülkem,
Ben sürgün yolunda yorulmuş yolcu,
Sense ayrılmayan kapkara gölgem.
              * * * *

Belki kara ruhumsun, hep peşimden,
Adım-adım kopmayarak koşarsın,
İşte kara gölge gibi susmuşun, 
Hala umutluyum, bir gün coşarsın.
              * * * *
Sen susarken ben de hep senden uzak,
Yaban illerinde sürür, dururum.
Kimse bir gün seni benden sorunca,
Yerlerde ezilir sonsuz gururum.
              * * * *
Garip, yaban sokakların sonunda,
Sen varsın düşünüp yürür, giderim.
Umut boşa çıkınca, gözlerimi
Gerçeğe kapatıp hayal ederim.
              * * * *
İşte bu yolların yokuşlarında,
Yoruldum, çok yoruldum da taşlandım,
Her kapıdan elleri bomboş dönüp,
Genç yaşımda nefretimle yaşlandım.
              * * * *
Yaş fidan tek kupkuru toprağında,
Bir avuç suyuna umut eyledim,
Suyun zehir oldu, hayalim düşen,
O sularda pişen aşını yedim.
              * * * *
Ne güzel olurdu seninle birge,
Bir ömür yaşayıp, sürüp solaydım
Sen bana yasaksın, ben sende tutsak,
Keşke ruhum kadar, özgür olaydın.
              * * * *
Bu ne bir kaçağın acı öyküsü,
Ne de bir sürgünün küskünlüğüdür,
Bunun adı yaddaştır, derin yaddaş!
Hem de bir yurdsuzun teskinliğidir.
              * * * *
Şiirim düşmanı sevindirse de,
Dostu düşündürür ve uyandırır,
İnsan unutkansa, türküler baki,
Gün gelir, bizi bizlere andırır.

5 Mayıs, İstanbul.

13 Şubat 2013 Çarşamba

Soysuz Düzen














Ellerim gök yüzüne 
Kalkmaz artık bir daha, 
Karadır yazgım diye 
Asi oldum Allaha... 
        * * * * 
Kahpe feleğin çarkı 
Tersine fırlanıyor, 
Mertlerin ekmeğinden 
Piçler yararlanıyor... 
        * * * * 
Düzen soysuz bir düzen 
Artık bende dözüm yok, 
Kahpenin yüzü olmaz 
Söyleyecek sözüm yok... 
        * * * * 
Yalanmış Tanrı dağı, 
Toprak ana, gök ata, 
Merti kovup döndürür 
Kahpe düzen kavvata... 
        * * * * 
Artist dolu yurtuma 
Uzaktan bakıyorum, 
Bu dert ateş, bense mum 
Eriyor, akıyorum... 
        * * * * 
Film oynanıyor, bak 
Oyuncular çok komik, 
Bir it ürse "freedom!" 
Ağzına petrol kemik... 
        * * * * 
Yağlı kemik yalayıp 
Kudurmuşlar yaltaklar, 
Üstümü unlu görüp 
Gülüyorlar kaltaklar... 
        * * * * 
Kahpelik sınır aşmış, 
Kurtların tasması var, 
Tasmalı "bozkurt"ların 
Kancıktan yosması var... 
        * * * * 
Sahipsizliktir bütün 
Bu ortamın nedeni... 
Yaşamdan can usanmış, 
Ruh istemez bedeni... 
        * * * * 
İyesizlik çok yaman 
Güç kalmadı kanımda, 
Başbuğum Elçibeyi 
İstiyorum yanımda.... 
        * * * * 
30 Noyabr 2011. 
İsveç, mühacir kampı...

Geçmiş - Bu Gün


Düşlerim duman tekin
Dağılmış sağa, sola,
Bir belirsizlik içre
Çıkmışlar ıssız yola.
           * * * *
Yok bu yolların sonu,
Varamazsın bir yere,
Bir ucun bulamazsın
Yorsan da bin bir kere.
           * * * *
Yine yorulacağım,
Düşüm sonsuz, yolum uz,
Yolca bengü yaddaşım,
Dinlemim tanbur, kopuz.
           * * * *
Tamburumun telleri,
Geçmişimi andırır,
Paslanmış kan yazımı,
Yeniden uyandırır.
           * * * *
Arınıyor anınca,
Yaddaşımın en dibi,
Buluyorum şöylece
Yitirdiğim kendimi.
           * * * *
Işın atı, süt yolu,
Canlanıyor uşumda,
O yolların izgisi
Katımda, soruşumda.
           * * * *
İniş günüm öyküsü,
Avestaydı, Avesta!
Yozlaştım, kutlu bitik
Çalındı kaldı farsta.
           * * * *
Işınlanıp inerken
Top görüp toprak dedik,
Kalam, Edem güzeldi,
Kalıp yurt kurak dedik.
           * * * *
Gerçi bu gün Edem fars,
Kalamsa kürt elinde,
Yiğit oldum, uğurum
Kanatlı at belinde.
          * * * *
Usandım yaşamaktan,
Soysuz düzen çağında.
Burda yalan yansıyım,
Özüm Tanrı dağında!..

7 Dekabr, 2013.
Stokholm.