29 Şubat 2012 Çarşamba

Gurbet...

Bu şeiri mene qürbetin bütün ezab-eziyyetini insafsızca yaşadan Türkiyede yazmışam. Uşaq vaxtı qürbet haqqında çox şeirler qulağımda vızıldamışdı, ancaq ferqine varmamışdım. Hetta bu şeirler niye yazılır deye düşünmüşdüm de...
Ancaq sevdiyim atalar sözünü burda demeliyem ki, dünyanın işini bilmek olmaz! Zaman geldi, qürbet özüme şeir yazdırdı...










Buranın adı gurbet,
Sen de perişan sürgün.
Bir arzu taşırsın hep
Yurduma dönüm bir gün...
         *   *   *
Hep düşünür, anarsın,
Yurtta geçen her anı,
İnan, özlersin hatta
Sevmediğin insanı...